எந்தவித சாயங்களை பூசிக் கொண்டும் அலைவதில்லை !
சொல்லப்போனால்
சாயங்களின் தேவைகளே
அதற்கு இல்லை!
இப்படி தான் நான்
என்னை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டு அலையும் போது
அங்கே பல வண்ணங்கள் பரிதாபமாக பார்க்கிறது!
#இரவுகவிதை.
#இளையவேணிகிருஷ்ணா.
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
அந்த வெறுமையோடு கூடிய பயணத்தில் ஒரு துணையாக...
அந்த வெறுமையோடு கூடிய பயணத்தை நான் பயணித்துக் கொண்டு இருக்கிறேன்... ஒரு ஆழ்ந்த அமைதியும் என்னோடு சத்தம் இல்லாமல் பயணிக்கிறது... நான் அந்...
-
அந்த வெறுமையோடு கூடிய பயணத்தை நான் பயணித்துக் கொண்டு இருக்கிறேன்... ஒரு ஆழ்ந்த அமைதியும் என்னோடு சத்தம் இல்லாமல் பயணிக்கிறது... நான் அந்... -
அந்த மழைக் கால நேரமொன்றில் சில பறவைகளின் கீச் கீச் ஒலியோடு ஒரு அற்புதமான நிகழ்வொன்று அங்கே நடக்கிறது... அந்த நிகழ்வை என்னை மறந்து ரசித்த... -
நான் வாழ்கிறேன் என்று அங்கே பலபேர் கூச்சலிட்டு ஆடி பாடி போகும் போது நான் அமைதியாக அந்த நிகழ்வை ரசித்து விட்டு நான் எனது பார்வையை திருப...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக