என் அன்பே!
நீ சென்று வெகுநாட்கள்
ஆகிறது என்னை விட்டு!
நானோ உன் ஞாபகம் எனும்
தணலில் வெந்து அழிகிறேன்
கொஞ்சம் கொஞ்சமாக!
இன்னும் கொஞ்சமே
இருக்கும் தீக்கு இரையாகாத
உயிரையாவது பார்க்க வருவாயா
இல்லை முழுவதும் நான்
எரிந்து முடித்தவுடன்
அந்த தணலின் வெம்மையை
பூசிக்கொண்டு மகிழ வருவாயா
புரியாமல் தவிக்கும் இங்கே
உனது ஆருயிர்!
நீ சென்று வெகுநாட்கள்
ஆகிறது என்னை விட்டு!
நானோ உன் ஞாபகம் எனும்
தணலில் வெந்து அழிகிறேன்
கொஞ்சம் கொஞ்சமாக!
இன்னும் கொஞ்சமே
இருக்கும் தீக்கு இரையாகாத
உயிரையாவது பார்க்க வருவாயா
இல்லை முழுவதும் நான்
எரிந்து முடித்தவுடன்
அந்த தணலின் வெம்மையை
பூசிக்கொண்டு மகிழ வருவாயா
புரியாமல் தவிக்கும் இங்கே
உனது ஆருயிர்!