தற்போது காற்றாட மாடியில் நானும் எனது கணவரும் அமர்ந்து இருந்தோம்... ஒரு பெரிய குரங்கு 🐒 வேகமாக சீறிக் கொண்டு எங்களை நோக்கி பாய வருவது போல வாய் பிளந்து சீறி நின்றது... இந்த சமயம் பார்த்து அதை துரத்த குச்சியும் இல்லை.. நாங்கள் எதற்காக எழுந்தாலும் எங்கள் மீது பாய்வதற்கு அது தயாராகவே இருந்தது..அதை நாங்கள் பார்க்க அது சீறுதலும் அதிகமாக இருந்தது... எனது கணவருக்கோ அதன் மீது மிகுந்த கோபம்.. தன் கோப பார்வையால் பொசுக்கி விடுவது போல பார்த்தார்.. அப்போது அதுவும் முறைத்து வேகமாக வாயை பிளந்து தாவி வருவது போல நின்றது..அவரை பார்க்க பிறகு அதே சீறலோடு என்னை பார்க்க திக் திக் நிமிடங்கள்... நிஜமாகவே இதய துடிப்பு மிகவும் அதிகரித்தது எனக்கு.. ஏனெனில் அது அவ்வளவு பெரிய குரங்கு 🐒. உடனே நான் சமயோசிதமாக யோசித்து அதை பார்ப்பதை நிறுத்துங்கள் என்று எனது கணவரிடம் சொன்னேன்.. பிறகு கஷ்டப்பட்டு அவர் அதன் மீது இருந்த பார்வையை விலக்கினார்.. நானும் அதை பார்ப்பதை நிறுத்தி வேறு பக்கம் திருப்பினேன்.
இதெல்லாம் 🐒 குரங்கு எங்களுக்கு மிகவும் அருகில் நடந்த விசயம்.. காலடியில் நான்கு எட்டு வைத்தால் எங்களை துவம்சம் செய்து கடித்து குதறி இருக்கும்... ஆனால் அதன் பக்கம் இருந்து பார்வையை விலக்கியதால் உயிர் பிழைத்தோம்...
#இப்போது சற்று நிமிடங்களுக்கு முன்பு.
இப்போது இதை தட்டச்சு செய்யும் போது கூட நடுங்குகிறது... அசையாமல் ஒரு கைதியை போல இருந்த அந்த சில நிமிடங்கள் நிச்சயமாக மறக்க முடியாது...
#திக்திக்திக்நிமிடங்கள்.
#இளையவேணிகிருஷ்ணா.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக