ஒரு எழுத்தாளனின் வலியை
எவரிடமும் பகிர
அவ்வளவு எளிதாக
அவன் கற்பனை மனம்
இடம் கொடுப்பதில்லை..
அத்தனை வலிகளையும்
தனது கவிதைகளில்
கரைத்து விட்டு போய் விடுகிறான்...
வாசிக்கும் யாரோ தான்
அத்தனை வலிகளையும்
சுமக்க முடியாமல் சுமந்து
திரிகிறார்கள்...
என்னவாக இருக்கும்
அந்த எழுத்தாளனின் வலி
என்று...
அவர்கள் அதிலேயே திளைத்திருக்க
இங்கே எழுத்தாளனுக்கு
எழுதுவதற்கு இன்னும் பல பல கவலைகள் வரிசைக் கட்டி நிற்கிறது...
அவன் அந்த வலிகளிடம் கெஞ்சுகிறான்...
கொஞ்சம் பொறுங்கள் ...
இதோ இந்த வலியை
இந்த கவிதையில் கரைத்து விட்டு வருகிறேன் என்று..
அவன் பொழுதுக்கு
எப்படியோ இரை கிடைத்து விடுகிறது...
பாவம் அந்த கவிதையை
வாசிப்பவர்கள் தான்...
#வாழ்வியல்கவிதை.
#இளையவேணிகிருஷ்ணா.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக