தொடர் வண்டியின்
பயணத்தில் ஆயிரம் ஆயிரம்
கனவுகள், வாழ்வியல் நிகழ்வுகள்,
மெல்ல மெல்ல
கடந்து செல்கிறது...
நேற்று நம்மோடு பயணித்த
பயணிகள் இன்னும்
சில மாதங்களோ வருடங்களோ
பயணித்து விட்டு
கலைந்து விடத் தான் போகிறார்கள்...
நம்மோடு கண்ணுக்கு தெரியாமல்
பயணிக்கும் காற்றைப் போல ...
நம்மோடு சேர்கிறார்கள்
பிரிகிறார்கள் மனிதர்கள்...
அவர்கள் விட்டு சென்ற
நினைவுகள் மட்டும் நம் மனது
அசைப்போட்டு
உயிர்ப்பித்துக் கொண்டே
இருக்கிறது....
இங்கே உயிர்ப்போடு ஜீவனோடு
பயணிக்கும் அந்த நிகழ்வுகள் மட்டும்
இல்லை என்றால்
இந்த வாழ்க்கை பலபேருக்கு
மரத்தில் இருந்து விடுப்பட்ட
சருகை போல பலபேரின் காலடியில்
மிதிபட்டு மௌனமாக
அழும் நிலையை தவிர வேறு
என்னவாக இருக்க முடியும்???.
#இரவுகவிதை.
நாள் 26/04/24.
வெள்ளிக்கிழமை.
முன்னிரவு பொழுது 10:25.
#இளையவேணிகிருஷ்ணா.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக