ஒரு கொண்டாட்டமும்
தேவையில்லாத இரவொன்றில்
நான் இந்த பிரபஞ்சத்தின்
எல்லையில் இருந்து
மௌனமாக விலகிச் செல்கிறேன்...
இந்த பிரபஞ்சமோ
பிடிவாதமாக என் இறப்பை
துக்க நாளாக அறிவித்து
இந்த பிரபஞ்சத்தின்
ஏதோவொரு மூலையில்
சிரித்து மகிழ்ந்து
கொண்டாடிக் கொண்டு
இருந்த அந்த பொருளற்ற
விழாவையும் நிறுத்தி விட்டது தான்
எனது விடை தெரியாத
இந்த பிரபஞ்சத்தின் இறுதி மூச்சின்
வெற்றியா என்று
என்னை நானே
கேட்டுக் கொள்கிறேன்...
அதே சமயத்தில் என் சூட்சம ஆன்மா
காற்றோடு காற்றாக
கலந்து மிதக்கிறது
அந்த வெட்டவெளியில்...
#இரவுகவிதை.
#இசைச்சாரல்வானொலி.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக