சுயங்கள் எப்போதும்
எந்தவித சாயங்களை பூசிக் கொண்டும் அலைவதில்லை !
சொல்லப்போனால்
சாயங்களின் தேவைகளே
அதற்கு இல்லை!
இப்படி தான் நான்
என்னை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டு அலையும் போது
அங்கே பல வண்ணங்கள் பரிதாபமாக பார்க்கிறது!
#இரவுகவிதை.
#இளையவேணிகிருஷ்ணா.
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
பெரும் போரின் உக்கிரத்தை தணித்து...
நீயோ குருட்டு பிடிவாதத்தால் எவரின் தூண்டுதலாலோ விலகி விலகி பயணிக்கிறாய் என்னிடம் இருந்து... அந்த உக்ரைனை போல... நானோ உன்னை என் பேரன்பின் ...
-
பல ஆயிரம் ஆயிரம் வேடிக்கைகளில் இதுவும் ஒன்று... வெளியே காட்டப்படும் பிம்மத்தில் மறைந்து இருக்கும் சூட்சுமத்தை இங்கே யார் அறியக் கூடும்? அந... -
பிரிவதும் சேர்வதும் இங்கே சிலாகித்து பேசப்படுகிறது... இதற்கிடையே ஒரு மெல்லிய அன்பின் சிலாகிப்பை... அந்த இருவரின் ஆழ் மனதில் அமிழ்ந்து ... -
அந்த பிடிமானமற்ற தனிமையில் தான் ஆயிரம் ஆயிரம் ஆழ்ந்த தேடலின் சுவடுகள் எனை கொஞ்சம் நிதானமாக கடந்து கடந்து போகிறது... நானும் நிதானமாக அது...
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக