கருவில் புகாத காற்று

 

காலத்தில் கரைந்து விடும்

நான் வாழும் வாழ்வின்

அந்த துடிப்பற்ற உயிர் நாடி...

கேட்பாரற்று கிடக்கிறது

இங்கே எனது சுவை மிகுந்த

அந்த வாழ்வின் பக்கங்கள்..

குறையொன்றுமில்லை என்று என்னை நானே

தேற்றிக் கொண்டு

பயணிக்க தான் வேண்டும்

என் மனதை

கல்லாக்கிக் கொண்டு...

காலம் என்னை கடத்துகிறது

ஒரு நீராவி போல

என்னை அந்த அதீத மேக நிலைக்கு அப்பால்...

நான் சலனமற்ற பயணத்தை

மேற்கொள்ள என்னை யுகம் யுகமாக பழக்கி வைத்து இருக்கிறேன்...

ஏனெனில் நான் மீண்டும் கருவில் புகாத காற்று...

#ஆத்மஞானம்.

#இசைச்சாரல்வானொலி.

#இளையவேணிகிருஷ்ணா.