வாழ்வின் துயரங்களை
நேசிக்கும் போது
வாழ்வின் அர்த்தம்
மனமெனும் ஆற்றில்
நெகிழ்ந்து ஓடுகிறது..
அந்த ஆற்றின் சத்தத்தில்
கரைய
துடிக்கிறது துயரம்..
நானோ அதை கரைய விடாமல்
தடுத்து எனக்குள்
நிரப்பிக் கொள்கிறேன்..
ஏன் அது கரைந்து விடுவதை
தடுக்கிறீர்கள்..
நீங்கள் துயரத்தில் இருந்து
விடுபடுவீர்கள் தானே என்கிறார்கள்..
விடுபடுவது என்பதே இங்கே
அதை முழுமையாக
அனுபவித்தலில் தான் உள்ளது என்றேன்..
ஏதோ உளறுகிறேன் என்று
முணுமுணுத்து கலைகிறார்கள்..
#இளையவேணிகிருஷ்ணா.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக